Toen ik gistermiddag in mijn middagpauze thuis kwam lag er een brief van Scheidegger. Peter had hem al open gemaakt en toen ik vroeg wat er in stond zei hij dat het de uitslag van mijn examen was. Nou ik begon spontaan te trillen en had het idee dat ik gezakt was, want Peter reageerde ook niet spontaan. Met trillende handen heb ik mijn envelop open gemaakt en zag ik allemaal examenonderdelen staan die ik nog niet had gedaan met een verhaaltje over een herkansing (ik dacht zie je wel), maar op dat moment wees Peter me op de onderdelen die ik wel als examen heb gehad en dat ik een 8 en een 8,5 heb gehaald. Ik werd spontaan hyper, ik heb het gered. Jippie, jippie, jippie, jippie, jippie.
Oja, maandag kwam er een telefoontje van de fotograaf dat de lens voor ons camera uit Japan moest komen en dat nog ongeveer 2 dagen (oeps,foutje 2 weken) ging duren. Nou we wachten maar rustig af.
Groetjes en een fijne dag gewenst Jacqueline.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten